முத்தத்துவம் - மூன்றாம் பகுதி

கோவைப் பழச்சிவப்புக் கொஞ்சும் இதழ்கொண்ட
பாவையைக் கொஞ்சமாய்ப் பார்த்தாலே - சாவையும்
வாரி அணைத்திடுவேன் வாழ்வில் இனியும்நான்
சேர எதுவுண்டு செப்பு!


கொத்துச் சுளையாய்க் குவிந்த குலையிதழைக்
கொத்திச் சுவைத்துக் குடிக்கையில் - மெத்தைமேல்
வித்தை புரிந்தாள் விதவிதமாய் என்னுடன்
அத்தை மகள்தான் அணைத்து!


பதமாய்ப் படர்ந்தாள் பரவசந் தந்தாள்
மிதமாய் இதழிசை மீட்டி - முதலில்
இதமாய்த் தழுவினாள்; இன்னமு தூறும்
இதழால் சிறைசெய்தாள் ஈர்த்து!


தொட்டுச் சுவைத்தேனத் தோகையின் செவ்வருந்தேன்
சொட்டும் இதழின் சுகத்தினை - விட்டேனா
கொட்டினேன் கன்னத்தில் கோடிமுத்தம் கேளுங்கள்
கட்டிலும் வெட்கியது கண்டு


போதும் இறைவா புவியில் வரமாக
ஏதுமினி வேண்டாம் எனக்கென - மாதவள்
ஒற்றைச் சிறுமுத்தம் இட்டாளே அப்போதே
பெற்றேன் பிறப்பின் பயன்!