நள்ளென் கங்குல்

  குதிரைகளின் குளம்படிச் சத்தம் அதிகமாகிக் கொண்டே வந்து அப்படியே தேய்ந்து செல்கிறது .... வடவாற்று வெள்ளம் பெருக்கெடுத்து ஓடும் ஓசையும், வங்கக்கடலின் பொங்கி எழும் அலை ஓசையும் காதுக்குள் அவ்வப்பொழுது இரைகிறது... வாளும், வேலும், வில்லம்பும் மோதிக் கொள்ளும் சலங் சலங் என்ற ஓசை ஈரடித் தொலைவில் கேட்கிறது... தொலைக்காட்சியிலும், youtube இலும், இதழ்களிலும், நேரிலும் ஆங்காங்கு காண நேரிடும் பெண்களை நந்தினியோடும், வானதியோடும், மந்தாகினியோடும் ஒப்பிடத் தோன்றுகிறது .... சலூனில் ஓடும் டிவியில் திரைப்படத்தில் சரத்குமாரைப் பார்த்ததுமே பழுவூர் அரசருக்குப் பொருத்தமெனமனம் புளகாங்கிதம் அடைகிறது.... நள்ளிரவுகளில் பயணிக்கும் தருணங்களில் பாழடைந்த மண்டபங்களையும், கோவில்களையும் சாலையோரம் தேடத் தோன்றுகிறது.... சற்றுப் பூசினாற் போன்ற தோற்றத்தில் தான் குந்தவை இருந்திருக்க வேண்டும் என அசரீரி ஒலிக்கிறது. ஷிவாத்மிகா ராஜசேகர் நந்தினியாக மனத்திரையில் நடமாடுகிறார் .... தாள்கள் ஓலைச்சுவடிகளாகத் தெரிகின்றன.... கமுகும் கரும்பும், புன்னையும் கொன்னையும் ,கடம்பமும் காந்தளுமாகச் சாலை மருங்குகள் கண்களில் விரிகின்ற

 கோயம்புத்தூர் புத்தகத் திருவிழா நேற்று ஞாயிறு அன்று களைகட்டி இருந்தது. 267 அரங்குகளில் நூல்களைக் குவித்து வைத்திருந்தார்கள் .பல்வேறு நிகழ்வுகளும் மேடையில் நிகழ்ந்து கொண்டிருக்க ,ஆண் ,பெண் என அனைத்து வயதினரும் ஆர்வமாக வாங்கிக் குவித்துக் கொண்டிருந்தனர்.  இளைஞர்கள் பலரும் நூல்கள் வாங்குவது ஒரு நல்ல அறிகுறியாகத் தென்பட்டது. என்ன வாங்குகிறார்கள் என மெதுவாக நோட்டமிட்டபோது பல துறைகளைச் சார்ந்த நூல்களையும் வாங்குகிறார்கள் என்பது மகிழ்ச்சியாக இருந்தது .   தன் முன்னேற்ற நூல்களை நிறையப் பேர் வாங்கிக் கொண்டிருந்தனர். நேர்மறை எண்ணங்களே வெற்றிக்கான முதல் படி என்பது அனுபவத்தால் உணர்ந்த உண்மை என்பதால் போட்டிகள் நிறைந்த இவ்வுலகில் இவ்வகை நூல்கள் பெரிதும் உதவிகரமாக இருக்கும்.  தஸ்தாயெவ்ஸ்கி, காஃப்கா, ஆன்டன்‌செகாவ் போன்றோரின் மொழிபெயர்ப்புகளை இளைய தலைமுறையினர் நிறையப் பேர் வாங்கிச் செல்வதையும் பார்த்தேன். கல்லூரி மாணவர் தோற்றத்திலிருந்த ஒருவர் வெண்ணிற இரவுகளை வெளியில் உள்ள பூங்காவில் அமர்ந்து படிக்கவே தொடங்கி இருந்தார் ..   மாதத்துக்கு இருநூல்கள் எனும் வழக்கத்துக்கு மாறிவிட்ட நான் முன்பு போலக் கண

முன்குறிப்பு: வெறும் நாஸ்டால்ஜியாவிலோ , இந்த உலகம் போகிற போக்கு எதில் போய் முடியுமோ என்ற எதிர்மறைப் புலம்பலிலோ இதை எழுதவில்லை. 31 அக்டோபர் 1984.... ஊரே பரபரப்பாகப் பேசிக்கொண்டு வானொலிப் பெட்டியின் அருகிலேயே உட்கார்ந்து இருந்தது. இந்திரா காந்தி அம்மையாரைச் சுட்டுக் கொன்று விட்டதாக ஒரே அல்லோலகல்லோலமாக இருந்தது. "என்னது.... இந்திராகாந்தியை சுட்டுட்டாங்களா....? என்ற அதிர்ச்சிக் கேள்வியச் சுட்ட அன்றே லைவாக மக்கள் கேட்டுக் கொண்டு இருந்தபோது அதே பரபரப்பு எனக்கும் தொற்றிக் கொண்டது. பரபரப்புத் தாங்காமல் அடுத்த நாள் காலை தினத்தந்தி நாளிதழை முதன்முதலாகக் கையில் எடுத்து என்னதான் ஆச்சு எனப் படிக்கத் தொடங்கினேன் .கொலை தொடர்பான செய்திகள் அடுத்தடுத்த நாள்களில் வந்து கொண்டே இருக்க அந்த வயதில் புரிந்தும் புரியாமலும் தற்செயலாக ஆரம்பித்த வாசிப்புப் பழக்கம் வீட்டில் வாங்கும் வார இதழ்களான விகடன், ராணி, தேவி குங்குமம் , ராணி முத்து பிறகு காமிக்ஸ் அடுத்து பூந்தளிர், ரத்ன பாலா சிறுவர் இதழ்கள், ராஜேஷ் குமா, ர் ராஜேந்திர குமார் க்ரைம் நாவல்கள் எனத் தொடர்ந்து 13 வது வயதில் எனது தமிழாசிரியர் ஏற்படுத்த

  திறவுகோல் என்பதற்குக் கொங்குப் பகுதியில் நிலவிவரும் வட்டாரச் சொல் தொறப்புக்காய். திறப்புக்காய் என்பதைச் சொல்லும் பொழுது தொறப்க்காயி என்கிறார்கள். சிலர் திறப்புக் கோல் என்பதை தொறப்புக்கோலு என்கிறார்கள். சாவி என்பது தமிழாகிவிட்ட நிலையில், இன்று பொதுவாகப் பல இடங்களிலும் பயன்படுத்தப்படுகிறது. எதற்கு இரண்டு எழுத்துக்களைப் பயன்படுத்தி மூன்று மாத்திரைகளைச் செலவழிக்க வேண்டும் என ஒரே எழுத்தாக, இரண்டு மாத்திரை அளவில் கீ (KEY) எனச் சுருக்கிப் பயன்படுத்துவோர் பெருகியாயிற்று. "பூட்ட வேண்டாம் ....தொறப்ப்க்காயி ஒணணுதான் இருக்குது.... நாதாங்கியை மட்டும் போடு..." எனத் தாழினை நாதாங்கி என்று கொங்குப் பகுதியில் குறிப்பிடுகிறார்கள் . இன்று திறவுகோல் வழக்கம் மெள்ள மறையத் தொடங்கி திறவுகோட் ( CODE - PASSCODE ) எனும் டிஜிட்டல் பூட்டு சாவி யுகத்துக்குள் நுழைந்திருக்கிறோம். முகங்கள், கைரேகைகள், கருவிழிப் படலப் பதிவுகள், குரல் அடையாளங்கள் உள்ளிட்ட பயோ டிஜிட்டல் மற்றும் பேட்டர்ன்கள், பாஸ்வேர்டுகள், பின்கள் ( PIN ) போன்ற தொடுதிரைச் சாவிகளுமே விரைவில் அவுட் டேட்டட் ஆகி விடக்கூடிய அளவு த