தகிக்கும் தவிப்பு!
ஏறெடுத்துப் பார்த்தநொடி ஏனிப்படி ஆனதடி
எதுவுமெனக்கு உலகிலினித் துச்சம் - நீயோ
சேறெடுத்துப் பூசும்படி செய்துவிட்ட கோலமடி
செந்தணலில் விழுவதுதான் மிச்சம்!
ஆதரவாய் அன்றிருந்த போதகலக் கண்கள்விரித்து
அழகழகாய்ப் பேசியது இன்னும் - நீஇன்று
வேதனையாம் இருட்குழியில் வெறுத்தொதுக்கித் தள்ளும்போதும்
வெளிச்சம்போட்டு என்னுயிரில் மின்னும்!
கண்டபடி என்னுயிரைக் கலைத்துவிட்டாய் இனியெனது
கண்ணீரின் ஈரமென்று உலரும்? - இங்கே
மண்டிக்கிடக்கும் இருள்விலகி மகிழ்ச்சிபுரளும் நாளைக்காய்
மறுபடியும் என்றுபொழுது புலரும்?
வெட்டவெளிப் பொட்டலிலே வெறுமைமட்டும் துணையிருக்க
வெண்ணிலவின் வருகைபார்த்து நாளும்- சோகம்
கொட்டிவிடக் குமுறித்தீர்க்கக் கட்டிருளில் காத்திருப்பேன்
கவலையெல்லாம் எப்பொழுது மாளும்?
கற்பனைகள் கனவுகளைக் கவிதைகளாய் உருக்கிவிட்டு
காகிதத்தில் படியும்காதல் வெப்பம்- அவளின்
கற்கள்பதித்த இதயம்தனைக் கசிந்துருகச் செய்யமெல்ல
காத்திருந்து காத்திருந்து தோற்கும்!
அசத்தலான கவிதை நண்பரே..
ReplyDeleteபாராட்டுகள்..
Kalakkal kavithai
ReplyDeleteகவிதை கற்கண்டு, ஆனால் கசப்பாய் உள்ளது! (சோகம்)
ReplyDeleteவெட்டவெளிப் பொட்டலிலே வெறுமைமட்டும் துணையிருக்க
ReplyDeleteவெண்ணிலவின் வருகைபார்த்து நாளும்- சோகம்
கொட்டிவிடக் குமுறித்தீர்க்கக் கட்டிருளில் காத்திருப்பேன்
கவலையெல்லாம் எப்பொழுது மாளும்?
தனிமையின் கொடுமையை தரமாய் சொல்லியிருக்கிறீர்-வாழ்த்துக்கள்